میانگین امتیازات: 3.5/5 (تعداد:2)

تعریف نانومواد:

فناوری نانو به سه سطح قابل تقسیم است: مواد، ابـزارها و سیستم ها. موادی که در سطوح نانومتری این فناوری به کار

می رود را نانومواد می گویند. به هر ماده ای که حداقل یکی از ابعاد آن در مقیاس زیر 100 نانومتر باشد، یک نانوماده

اطلاق می شود این تعریف به وضوح انواع بسیار زیادی از ساختارها، اعم از ساختارهای ساخت بشر یا طبیعت را شامل می شود.

منظور از یک نانوماده، جامدی است که در سراسر بدنه آن کریستالهای تشکیل دهنده در مقیاس چند نانومتری گسترده

شده باشند. در حقیقت این مواد متشکل از کریستالها یا دانه های نانومتری هستند که هر کدام از آنها ممکن است از لحاظ

جهات کریستالوگرافی با هم متفاوت باشند. همه مواد از جمله فلزات، نیمه هادی ها، شیشه ها، سرامیکها و پلیمرها

می توانند در ابعاد نانو وجود داشته باشند. نانومواد می توانند به صورت نانوذرات بی شکل(آمورف)، کریستالی، آلی،

غیرآلی و یا به صورت منفرد، مجتمع، پودر، کلوئیدی، سوسپانسیونی یا امولسیونی باشند.

شکل 1- حیطه های فناوری نانو

جدول 1- حیطه های فناوری نانو 

ساختارهای صفر بعدی، یک بعدی و دوبعدی:

 
مبنای نامگذاری ساختارهای نانومتری در الکترونیک تعداد مسیرهای فرار و حرکت آزاد الکترون ها است.

شکل نانوساختارهای الکترونیکی: از راست نقطه کوانتومی(ساختار صفر بعدی الکترونیکی، الکترون از سه بعد محدود

است)، سیم کوانتومی یک بعدی الکترونیکی است( الکترون تنها یک راه گریز دارد) و صفحه و صفحات کوانتومی(2 بعدی

الکترونیکی).

شکل 2- نانوساختارهای الکترونیکی و ساختارهای فوتونیکی

ساختارهای فوتونیکی این ساختارها به ترتیب در سه جهت، دو جهت یا یک جهت قابل تناوب هستند و متناسب با تعداد

جهت های تناوب به آنها سه بعدی 3-D، 2-D و 1-D فوتونیکی اطلاق می شود. در علم مواد بر حسب تعداد ابعاد نانومتری

نامگذاری به این ترتیب است: یک بعدی،دو بعدی و سه بعدی. فیلمهای نازک و لایه های سطحی و پوشش های نازک یک

بعدی هستند. انواع نانولوله ها و نانوسیمها و پلیمرهای زیستی دو بعدی است و ساختارهایی مانند نانوذرات، دندریمرها و

نقاط کوانتومی سه بعدی هستند.